Friday 1 April 2011

ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ.: ΘέΑΜΑ ΔΡόΜΟΥ: Σας καλούμε να συμμετάσχετε/ Πρώτη συνάντηση την Παρασκευή 8 Απριλίου/ Η τέχνη στο δρόμο - Οι ενεργοί πολίτες στο δρόμο

ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ.: ΘέΑΜΑ ΔΡόΜΟΥ: Σας καλούμε να συμμετάσχετε/ Πρώτη συνάντηση την Παρασκευή 8 Απριλίου/ Η τέχνη στο δρόμο - Οι ενεργοί πολίτες στο δρόμο

ΘέΑΜΑ ΔΡόΜΟΥ
Κάποιοι λένε «πόλη είναι οι άνθρωποί της», κάποιοι άλλοι πιστεύουν ότι «πόλη είναι η αγορά της» - διευκρινίζοντας ότι «αγορά» εννοούν το χώρο συνάντησης που συναντιούνται οι άνθρωποι και ανταλλάσουν ιδέες, απόψεις, συγκρουόμενοι ή διαφωνούντες. Υπάρχουν πολλοί που ισχυρίζονται ότι «πόλη χωρίς τέχνες στους δρόμους, είναι μια νεκρή πόλη».

Όλα τα παραπάνω πιστεύουμε ότι μπορεί να τα προβάλλει ένα «ΘέΑΜΑ ΔΡόΜΟΥ», μια ομάδα ανθρώπων δηλαδή με κοινές ανησυχίες, αποδεχόμενοι την αξία της πολιτικής – κοινωνικής – πολιτιστικής παρέμβασης στο δρόμο, στην πλατεία, στο άλσος, στην παραλία κ.λπ.

Οι μορφές παρέμβασης μπορούν να ποικίλουν ανάλογα το δυναμικό, την υποδομή, τα θέματα, τη διάθεση της ομάδας. Μπορεί να είναι η υποκριτική, ο χορός, το κουκλοθέατρο, το θέατρο σκιών, η μουσική, ο κινηματογράφος, τα εικαστικά (graffiti κ.λπ), παιχνίδι κ.λπ. Όλα αυτά μόνα τους ή σε συνδυασμό μεταξύ τους.

Όσοι «πιστοί», μικροί και μεγάλοι, προσέλθετε στην πρώτη συνάντηση γνωριμίας. Όλα τα θέματα είναι ανοικτά και συζητήσιμα.

Γνωρίστε το «ΘέΑΜΑ ΔΡόΜΟΥ» - Γνωρίστε άλλους ανθρώπους – Γνωρίστε τις δυνατότητες που έχετε, θα διαπιστώσετε ότι είστε περισσότερο δυνατοί απ΄ ότι αρχικά νομίζατε.

Πρώτη συνάντηση γνωριμίας: Παρασκευή 8 Απριλίου, 8:00 μ.μ., Κολοκοτρώνη 36 (πρώην ΝΕΛΕ), αίθουσα ξυλογλυπτικής.

xpolis@gmail.com – xpolis.blogspot.com - highdari.blogspot.com - oikopolisakia.blogspot.com

ΔΡόΜΟΥ - ΘέΑΜΑ ΔΡόΜΟΥ - ΘέΑΜΑ ΔΡόΜΟΥ - ΘέΑΜΑ ΔΡόΜΟΥ - ΘέΑΜΑ ΔΡόΜΟΥ - ΘέΑΜΑ ΔΡόΜΟΥ - ΘέΑΜΑ ΔΡόΜΟΥ

Tuesday 29 March 2011

ιστορίες ''Ποικίλου'' κάλλους...

Την προηγούμενη Κυριακή το πρωί (20/03/11), με μία παρέα, κάναμε μια βόλτα με ποδήλατο στο Ποικίλο.

Στην επιστροφή, σε έναν δασικό δρόμο (στο ύψος της Πετρούπολης), συναντήσαμε δύο άτομα που φόρτωναν φρέσκο-κομμένα ξύλα σε ένα φορτηγάκι.

Προκαλώντας (το λιγότερο) την περιέργειά μας, στην εύλογη ερώτησή μου ''τι κάνετε εδώ ρε παιδιά?'', ακολούθησαν ''Ποικίλου'' κάλλους επιχειρήματα και ισχυρισμοί, όπως:

-Κόψαμε κάτι ξύλα...
-Ναι, το βλέπω, άδεια έχετε?
-Όχι, δεν χρειάζεται...
-Είναι δυνατόν?...το δασαρχείο?
-Είναι ξερά μωρέ και το Δασαρχείο αφήνει...
-Αφήνει όποιον θέλει να...
-Όχι, ...εμένα με αφήνει!
Χωρίς ουσιαστικά να μπορεί να ολοκληρωθεί διάλογος, με την συνήθη τακτική του ''πετάω την μπάλα στην κερκίδα'', γύρισε η κουβέντα στο...:
-...δεν έχω λεφτά να αγοράσω ξύλα για το τζάκι...
Μα, ...με 4χ4 και τον "προσωπικό του βοηθό";
-...τα βρήκα μπροστά μου και ...
!!!???...(Και έτυχε να έχεις μαζί σου το φορτηγάκι, ολόσωμη φόρμα εργασίας, αλυσοπρίονo και τον αλλοδαπό βοηθό σου, να σου φορτώσει 2 τόνους ξύλα?)...
-...και σιγά, πόσα πήρα?, ούτε 300 κιλά δεν είναι!...


Όλοι αυτοί οι κορμοί της φωτογραφίας (...και όχι μόνο! πάνω στην πλάγια είχε και άλλους, κομμένους!), τεμαχισμένοι περίπου στο 1 μέτρο (στην φωτο φέρνεται μόνο η 1η σειρά κορμών. Με τις προθήκες στο 4χ4, δεξιά και αριστερά, έδινε ακόμη ''ύψος'', ...δεν είχε ξεκινήσει ακόμη την 2η σειρά...) , εκτιμήσαμε πως πρέπει να ''ανήκαν'' σε περίπου 3 μέτρια δένδρα!

Δεν είναι φυσικά ο μόνος, που με ''κάποιο τρόπο'' επεμβαίνει ή παρεμβαίνει στο βουνό.
Υπάρχουν φυσικά και χειρότεροι. Σε διάφορα σημεία του βουνού, συνήθως εκεί που υπάρχει βλάστηση (για να κρύβουμε τα χάλια μας) είναι πεταμένα διάφορα σκουπίδια, μπάζα, κουφώματα, ψυγεία, θερμοσίφωνες, ακόμη και ελαστικά αυτοκινήτων! (όχι ένα ή δυο, σε συγκεκριμένο σημείο κάποιος ασυνείδητος έχει ξεφορτώσει πάνω από 20 ελαστικά αυτοκινήτων!).

Γενικότερα το βουνό είναι ''διάτρητο'' από όλες τις πλευρές του, με αποτέλεσμα να μπαίνουν διάφορα αυτοκίνητα (πολλά!) είτε 4χ4, είτε απλά επιβατικά.

Αφού λοιπόν δεν είμαστε ικανοί να δημιουργήσουμε καινούργιους ''πράσινους χώρους'', τουλάχιστον ας προστατεύσουμε ότι μας έχει μείνει...


απο το ΧΑΙΔΑΡΙ SOS

Thursday 17 March 2011

δεντροφύτευση στο αλσύλλιο "Ιωαννη Τραυλού" 17 - 03 - 2011


Την πρώτη φορά η βροχή ακύρωσε τα σχέδια μας. Σήμερα προσπάθησε ο καιρός να μας κάνει τα ίδια σκέρτσα αλλά τα μέλη του Οικο.Πολι.ς, ένα συνεργείο του ΑΣΔΑ και το 10ο Δημοτικό Χαϊδαρίου είχαν αντίθετη άποψη: Με χιόνια ή βροχή αυτή τη φορά θα γίνει η δεντροφύτευση!


Το συνεργείο του ΑΣΔΑ μας περίμενε ήδη εκεί, δυο αυτοκίνητα  με τσαπικά και δενδρύλλια. Μας εξήγησαν την διαδικασία με την οποία έπρεπε να φυτευθούν τα δεντράκια και μας έδωσαν πληροφορίες για αυτά και τους τρόπους φροντίδας τους.


Πευκάκια, ψευτο - κέδροι, αγριελιές, βελανιδιές και άλλα. Εφτά διαφορετικά είδη εδώδιμων δέντρων αφού η βιοποικιλότητα είναι σημαντικό στοιχείο ενός ισορροπημένου δάσους. Οι λάκκοι ήταν έτοιμοι και οι μικροί φυσιοδίφες το μόνο που έπρεπε να κάνουν ήταν να βγάλουν τα δεντράκια από τα σακούλια και να τα φυτέψουν προσεχτικά στο έδαφος.


Οι άνθρωποι του ΑΣΔΑ είχαν να μας πουν ιστορίες για περιπτώσεις δενδροφυτεύσεων οι οποίες δε πήγαν καλά όπως αυτή στην πλαγιά του Ποικίλου στην Πετρούπολη όπου αμέσως μετά την δεντροφύτευση ένα κοπάδι από αιγοπρόβατα μιας παράνομης στάνης έφαγε τα φρεσκοφυτεμένα δέντρα. Εκεί πρόβλημα υπήρξε κι αργότερα το καλοκαίρι διότι κανείς δε μερίμνησε να ποτίσουν τα δεντράκια με αποτέλεσμα αυτά που γλίτωσαν από τα πρόβατα να ξεραθούν.


Μάθαμε πως τα δυο - τρία πρώτα χρόνια του νεαρού φυτού είναι τα κρισιμότερα και θέλει ιδιαίτερη προσοχή ώστε να μη ξεραθεί. Ο ΑΣΔΑ θα οργανώσει ενέργειες ποτίσματος οπότε μαντεύω πως κάτι θα έχουμε να κάνουμε όσοι μείνουν το καλοκαίρι στο Χαϊδαρι!


Ο συγκεκριμένος χώρος το περασμένο καλοκαίρι είχε γίνει χώρος στάθμευσης των αυτοκινήτων των επισκεπτών του παρακείμενου COPACOPANA (νεροτσουλήθρες). Οι εικόνες ήταν τραγικές... ανάμεσα στα δέντρα δεκάδες αμάξια, δίχως ίχνος σεβασμού του τοπίου και της ιστορικότητας της τοποθεσίας. Σε αυτά εάν συνυπολογίσει κανείς τον κίνδυνο πυρκαϊάς τότε θα καταλάβει πόσο αναγκαία ήταν η σημερινή δενδροφύτευση!


 Με πρωτοβουλία του Οικο.Πολι.ς το "wanna - be" αλσύλλιο ονομάστηκε "Αλσύλλιο Αρχαιολόγου Ιωάννη Τραυλού" προς τιμή του μεγάλου αρχαιολόγου που είχε συνεισφέρει τα μέγιστα με το έργο και τις έρευνές του στα δυτικά της Αθήνας και στη ευρύτερη περιοχή της Αττικής.



 Αργότερα ακολούθησε μια μικρή ξενάγηση στα ενδότερα της πλαγιάς όπου οι ενθουσιώδεις εξερευνητές του 10ου δημοτικού Χαϊδαρίου είδαν μια ασβεστοκάμινο του 18ου αιώνα να ορθώνεται μπροστά τους σε πολύ καλή κατάσταση! Η περιήγηση θα διαρκούσε κι άλλο μα ο καιρός είχε άλλα σχέδια...

Σκέφτομαι πόση δουλειά έγινε σε ένα πρωινό. Όση δεν έχει γίνει χρόνια από τις εκάστοτε δημοτικές αρχές! Αναρωτιέμαι που βρίσκονταν εκείνο το πρωινό οι "άρχοντες" της πόλης μας. Εάν τουλάχιστον είχαν γνώση της δενδροφύτευσης. Ξανακοιτάω τα παιδιά και αλλάζει η διάθεση μου. Τελικά ευτυχώς που ήρθαν μόνο αυτά σήμερα εδώ και όχι οι μεγάλοι. Μαζί με τα δεντράκια φυτεύτηκε στη καρδιά τους ο σπόρος της αγάπης για την πόλη τους!



ΒΟΥΡΚΑΡΙ: Φωτορεπορτάζ από τη χθεσινή απελευθέρωση του θηλυκού φλαμίγκο στο Βουρκάρι!

Wednesday 16 March 2011

ΤΟ ΒΗΜΑ - Κρανίου τόπος το Ποικίλο Ορος - σχετικά άρθρα

ΤΟ ΒΗΜΑ - Κρανίου τόπος το Ποικίλο Ορος - σχετικά άρθρα



Επάνω: Η Δυτική Αθήνα από το ύψωμα του Κασκαντά, πάνω από τα στρατόπεδα Χαϊδαρίου. Σε πρώτο πλάνο μία από τις πρόσφατες αναδασώσεις- από το 30% που έχει καταφέρει να ανθίσει - και τα στρατόπεδα. Αριστερά: Μονοπάτι ή περιφερειακή οδός; Τα «δασοτεχνικά», όπως χαρακτηρίστηκαν, έργα έχουν σταματήσει εδώ και περίπου δύο μήνες, οι εκσκαφείς έχουν αποχωρήσει και έχουν αφαιρεθεί οι εγκαταστάσεις ηλεκτροφωτισμού, η ανησυχία των κατοίκων όμως στο Ανω Δάσος Χαϊδαρίου παραμένει.

Ε να... στεφάνι ποικίλων προβλημάτων, σε ένα από τα παραγνωρισμένα και εν πολλοίς «άγνωστα» βουνά του Λεκανοπεδίου, περισφίγγει το Ποικίλο Ορος. Το κατάφυτο κάποτε Στεφάνι, όπως ήταν η παλαιότερη ονομασία του, που δεσπόζει πάνω από τα δυτικά προάστια της Αθήνας, έχει μεταβληθεί εδώ και δεκαετίες σε Κρανίου Τόπο. Παρά τις κατά καιρούς «σταυροφορίες» και τα μεγάλα λόγια για την προστασία του, που ακολουθούσαν.

Ελάχιστο πράσινο, εκτεταμένες οικιστικές παρεμβάσεις σε βάρος του όποιου οικοσυστήματος επιβιώνει, κωλυσιεργία στην αξιοποίηση των ελεύθερων χώρων, ανεξέλεγκτες χωματερές, μία ντουζίνα ανενεργά λατομεία, χρονίζουσες δικαστικές διαμάχες πάνω από νεφελώδη ιδιοκτησιακά καθεστώτα, συνθέτουν το ψηφιδωτό εγκατάλειψης και οικολογικής υποβάθμισης του βουνού, που θα έπρεπε να είναι το «φυσικό φράγμα της Αθήνας στους ρύπους του Θριάσιου Πεδίου και του Ασπροπύργου», υπενθυμίζουν οι κάτοικοι και οι οικολογικές οργανώσεις του Περιστερίου, του Χαϊδαρίου και της Πετρούπολης. Πράσινο υπό διαρκή αμφισβήτηση
«Το Ποικίλο Ορος ήταν μέχρι και την Κατοχή, κατάφυτο.Τότε έγινε η αρχή του κακού με τις υλοτομήσεις και σειρά από πυρκαϊές που έπληξαν καίρια τις δασικές εκτάσεις του βουνού» αναφέρει ο πρόεδρος του Οικολογικού και Φυσιολατρικού Συλλόγου Περιστερίου κ. Δ.Κούνδουρος . Αλλά τότε ήταν φυσιολογικό. Ηταν Κατοχή, ο κόσμος στην Αθήνα πεινούσε και κρύωνε, ήθελε ξύλα για ζεστασιά, μα και για φέρετρα· μόλις τέλειωσαν τα ξύλα οι νεκροί άρχισαν να θάβονται σε σακιά.

Σήμερα; Σχεδόν οκτώ δεκαετίες αργότερα, από τα περίπου 28.000 στρέμματα που είναι η συνολική έκταση του βουνού, ζήτημα είναι αν το 10-15% παραμένει ζώνη πρασίνου. «Και όταν μιλάμε για πράσινο δεν εννοούμε πεύκα,κυπαρίσσια και άλλα ψηλά και σκιερά δένδρα, αλλά κυρίως θάμνους,πουρνάρια και αγριελιές» υπογραμμίζει ο κ. Κούνδουρος. Με αυτά τα δεδομένα, για κάθε κάτοικο των δήμων της δυτικής Αθήνας αναλογεί κάτι λιγότερο από ένα τετραγωνικό μέτρο αστικού και περιαστικού πρασίνου. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι κάθε καλοκαίρι η Δυτική Αττική να παρουσιάζει μέση θερμοκρασία 5-7 βαθμούς υψηλότερη από το υπόλοιπο Λεκανοπέδιο. Είναι άλλωστε η πρώτη περιοχή που δέχεται τους ρύπους από τη βιομηχανική δραστηριότητα στο γειτονικό Θριάσιο Πεδίο.

Οι αναδασώσεις της τελευταίας δεκαπενταετίας, με πρωτοβουλία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και του Αναπτυξιακού Συνδέσμου Δυτικής Αθήνας (ΑΣΔΑ), δεν απέδωσαν λόγω καθυστερήσεων στις υποστηρικτικές εργασίες, όπως είναι οι εγκαταστάσεις ποτίσματος. Ζήτημα να έχει επιβιώσει το 30% των δένδρων και αυτά είναι κυρίως αγριελιές. Οι απειλές πολλές. «Παράνομα βοσκοτόπια υπάρχουν ακόμα,ορισμένοι ορέγονται και την οικιστική επέκταση,ειδικά στις γειτονιές του Δάσους Χαϊδαρίου και του Περιστερίου,άλλοι επιθυμούν μία σαλαμοποίηση των ελεύθερων χώρων που θα μπορούσαν να αποτελέσουν νέες περιοχές επιτυχών αναδασώσεων,όπως τα στρατόπεδα Χαϊδαρίου» λένε οι κάτοικοι. Επιπλέον «η διέλευση της σιδηροδρομικής γραμμής Ικονίου- Ασπροπύργου στοίχισε ήδη περίπου 3.000 δένδρα,χωρίς να υπάρξει πρόβλεψη για αντικατάστασή τους» προσθέτει ο πρόεδρος της «Οικόπολις», οικολογικής οργάνωσης του Χαϊδαρίου, κ. Κ.Φωτεινάκης. Η περιφερειακή οδός
Πεδίο διαμάχης στο Χαϊδάρι αποτελεί και η λεγόμενη περιφερειακή οδός από το Ανω Δάσος στο Δαφνί. Οι κάτοικοι και οι οικολογικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στην περιοχή επιμένουν ότι «είναι προάγγελος της σχεδιαζόμενης επέκτασης οικοδομικών δραστηριοτήτων προς το βουνό». Από το 2003 υπήρξε προγραμματική σύμβαση τής τότε δημοτικής αρχής με το υπουργείο Γεωργίας, για δασοτεχνικές εργασίες στα υπάρχοντα μονοπάτια. Οταν η τότε διοίκηση του δήμου προχώρησε στην τοποθέτηση καλωδίων για τον ηλεκτροφωτισμό της επίμαχης «οδού», προκάλεσε μηνυτήρια αναφορά από το Δασαρχείο Αιγάλεω, αφού καλώδια ρεύματος σε δασικά, κατά τα άλλα, μονοπάτια κρίθηκε ότι αποτελούν συνεχή πηγή κινδύνου πυρκαϊάς σε μία από τις ελάχιστες περιοχές πρασίνου πάνω στο βουνό.

Το έργο, στην παρούσα φάση, έχει σταματήσει. «Δεν υπάρχει περίπτωση διάνοιξης νέου δρόμου.Μιλάμε μόνο για τεχνικές διευκολύνσεις προκειμένου να εξυπηρετηθεί η πρόσβαση των πολιτών σε έναν χώρο φυσικού κάλλους και να ενισχυθεί στη συνείδηση όλων η αξία της δασικής αναψυχής,αλλά αυτή τη στιγμή πρέπει να ανανεωθεί η σχετική σύμβαση με τον ανάδοχο εργολάβο» λέει ο δήμαρχος Χαϊδαρίου κ. Δ.Μαραβέλιας. Οσο για τις ανησυχίες των οικολογικών οργανώσεων, ο δήμαρχος επικαλείται τις σύγχρονες αντιλήψεις για τον ρόλο του αστικού και περιαστικού πρασίνου στον τρόπο ζωής των κατοίκων στις μεγάλες πόλεις, τις ενέργειες που αναλαμβάνουν οικολόγοι και αρχές για τη σύνδεση τέτοιων περιοχών με μονοπάτια, στην ήπια διαμόρφωσή τους με πεζούλια και πλινθόκτιστα παγκάκια, για να διευκολυνθεί η παρουσία σε τέτοιες περιοχές ηλικιωμένων, παιδιών ή ατόμων με αναπηρία.

«Δεν έχουμε κάποια αντίρρηση στη συντήρηση των υπαρχόντων μονοπατιών και την ανάδειξη του συγκεκριμένου χώρου.Αυτό πιστοποιείται και από τις 2.000 υπογραφές κατοίκων που συγκεντρώσαμε,ακριβώς για να τερματιστούν οι παρεμβάσεις στο συγκεκριμένο χώρο» αντιτείνει ο κ. Φωτεινάκης, σημειώνοντας ότι με συμβολικές φυτεύσεις δένδρων και άλλες δραστηριότητες θέλουν να προστατεύσουν τον δασικό χαρακτήρα της περιοχής. Τα στρατόπεδα που (δεν) φεύγουν
Κομβικό σημείο για την ανάδειξη του Ποικίλου Ορους θεωρείται από όλους τους τοπικούς φορείς η αξιοποίηση των στρατοπέδων στο Χαϊδάρι. Τα στρατόπεδα «Καραϊσκάκης Α και Β» θεωρούνται το ιδανικότερο σημείο για να αναπτυχθεί ξανά μία ανάσα πρασίνου 3.500 στρεμμάτων, η οποία θα λειτουργούσε ευεργετικά για το σύνολο του Λεκανοπεδίου. Το υπουργείο Εθνικής Αμυνας έχει παράσχει τις σχετικές διαβεβαιώσεις για παραχώρηση του χώρου στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, εδώ και περίπου μία δεκαετία, χωρίς όμως να έχουν προχωρήσει οι σχετικές ενέργειες και νομοθετικές ρυθμίσεις, πλην του νόμου 2745/1999 ο οποίος προβλέπει την απομάκρυνση των στρατοπέδων. Ρύθμιση-«αγκάθι» για τους κατοίκους είναι η διάταξη που θεσπίζει τη δυνατότητα πολεοδόμησης και πώλησης μέχρι του 50% της σημερινής έκτασης των στρατιωτικών εγκαταστάσεων. Μνηστήρες, ήδη τμήματος του χώρου, εμφανίζονται το Αττικό Νοσοκομείο, το οποίο φαίνεται να συζητάει μια «λογική επέκταση» για την κατασκευή ελικοδρομίου, και σύλλογοι εκπαιδευτικών, οι οποίοι πριμοδοτούν το ενδεχόμενο κατασκευής σχολείων σε τμήμα του στρατοπέδου, στα όρια του Δήμου Περιστερίου. «Αντιλαμβανόμαστε την αναγκαιότητα,αλλά θεωρούμε ότι πρέπει να αναζητηθούν άλλες λύσεις» υποστηρίζουν οι υπέρμαχοι του πρασίνου. Ηδη τα στρατόπεδα έχουν παραχωρήσει σταδιακά χώρους τους για αξιοποίηση από την τοπική κοινωνία. «Το Αττικό,όπως είναι γνωστό, χτίστηκε ακριβώς σε παραχωρηθέν τμήμα τους, αλλά και η μεταφορά των δύο κεντρικών πυλών προς το εσωτερικό της παλαιάς περίφραξης, έδωσε τη δυνατότητα να αναδειχθεί ένα αλσύλλιο,πρόδρομος της ζώνης πρασίνου 120 στρεμμάτων την οποία,σε πρώτο στάδιο,διεκδικούμε να ενοποιήσουμε,ως Πάρκο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης» εξηγεί ο δήμαρχος Χαϊδαρίου. Ο κ. Μαραβέλιας θεωρεί « στοίχημα για την Τοπική Αυτοδιοίκηση να αποκτήσει αυτόν τον χώρο και να προχωρήσει η ανάπλασή του, έτσι ώστε να υπάρξει ένας ικανός πνεύμονας πρασίνου,ένα μεγάλο μητροπολιτικό πάρκο». Οι οικολογικές οργανώσεις εμφανίζονται πάντως επιφυλακτικές. Κατά καιρούς διακινούνται διάφορες φήμες από ετερόκλητες διευθύνσεις, για εγκαταστάσεις ψυχαγωγικού χαρακτήρα, γήπεδα γκολφ, καφετέριες, ακόμη και γήπεδα ποδοσφαίρου, δηλαδή μία κατά κάποιον τρόπο «παραλία στο βουνό»... 

Monday 14 March 2011

Πάρκο Ιστορικής Αμνησίας

Σγουρός - Μαραβέλιας
Κυριακή, 24 Μαΐου 2009 και ώρα 19:30, ο Νομάρχης Αθηνών, Γιάννης Σγουρός, εγκαινίασε μαζί με το Δήμαρχο Χαϊδαρίου, Δημήτρη Μαραβέλια το Μητροπολιτικό Πάρκο Ιστορικής Μνήμης και Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης Χαϊδαρίου

Κυριακή 13 Μαρτίου 2011 και ώρα 11η πρωινή....

Στα δεξιά μας ερχόμενοι από την Αθήνα επί της Λεωφόρου Αθηνών βλέπουμε το Πάρκο Ιστορικής Μνήμης. Η κατασκευή του χρηματοδοτήθηκε από την παλιά Νομαρχία και κόστισε 3,1 εκατ. ευρώ όπως μας πληροφορεί μια τεράστια ταμπέλα.

Τα προεόρτια μας προϊδέαζαν για ένα στολίδι στην είσοδο του Χαϊδαρίου. Ψηλά κυπαρίσσια, μνημείο Εθνικής Αντίστασης, χώροι αναψυχής κ.α. Το επίσημο portal του Δήμου Χαϊδαρίου ανέφερε τα εξής:

Ο Δήμος Χαϊδαρίου απαλλοτρίωσε το 1992 έκταση 15 στρεμμάτων που εκτείνεται κατά μήκος της οδού Ηρακλέους και παρεμβάλλεται ανάμεσα στη λεωφόρο Αθηνών και την έκταση του στρατοπέδου. Έτσι δημιουργήθηκε μια ενιαία έκταση 65 στρεμμάτων, στην οποία δημιουργείται το Πάρκο Ιστορικής Μνήμης και Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης. Στον χώρο αυτό θα υπάρχει το μνημείο της Εθνικής Αντίστασης, εικαστική σύνθεση του αρχιτέκτονα Νικ. Σαπέρα, η οποία περιλαμβάνει δύο επάλληλα τμήματα μαντρότοιχου (ποιος ήρθε;) ακριβώς όπως η μάντρα της Καισαριανής. Εγκάρσια ανάμεσά τους ορθώνεται ένα τμήμα χάλυβα διάτρητο από τις σφαίρες του εκτελεστικού αποσπάσματος (ε;). Τα αγέρωχα κυπαρίσσια (χαχαχαχα!) θα ολοκληρώνουν το έργο, όπως στο τοπίο της Καισαριανής.

Το ζήτημα της ολοκλήρωσης του πάρκου δεν ήταν πάντα τόσο απλό. Από την αγορά και αποδέσμευση των χώρων έως τις μελέτες και την κατασκευή υπήρχαν προβλήματα. Από την σελίδα του ΑΣΔΑ μαθαίνουμε τα εξής:

τα έργα ξεκινούν (portal Δημου Χαϊδαριου)
Δείγμα προβληματικής διαχείρισης χώρου που παραχωρήθηκε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση αποτελούν και τα 50 στρέμματα του Πάρκου Ιστορικής Μνήμης. Ο χώρος βρίσκεται χαμηλά προς τη λεωφόρο Αθηνών, παραχωρήθηκε το 1997, αλλά έχει «κολλήσει». Πού;
Σύμφωνα με τον νυν δήμαρχο Χαϊδαρίου Δ. Μαραβέλια, στην προβληματική μελέτη: «Αρκεί να σας πω ότι προέβλεπε δημιουργία γκαζόν με κόστος συντήρησης 300.000 ευρώ ετησίως και έναν λοφίσκο που δεν τον θέλουν οι στρατιωτικοί γιατί όσοι ανεβαίνουν εκεί θα βλέπουν τι γίνεται μέσα στο στρατόπεδο. Προχωρούμε σε νέα μελέτη για να ξανανοίξει η οδός Πλουτάρχου που εξυπηρετούσε την κίνηση από το Δάσος προς το Αττικό Νοσοκομείο». «Φταίει ο εργολάβος και η Νομαρχία Αθηνών που δεν τον πιέζει να τελειώσει», μας λέει ο τέως δήμαρχος Κ. Ντηνιακός. «Οι στρατιωτικοί είχαν δεχτεί το λοφίσκο και είναι μεγάλη επιτυχία που αγοράσαμε άλλα 15 στρέμματα για να βγαίνει ο χώρος προς τη λεωφόρο Αθηνών»


Κάπου εδώ να αναφέρουμε πόσο αχρείαστο και ακριβό στη συντήρησή του είναι το γκαζόν, ένα φυτό εντελώς ακατάλληλο για το μεσογειακό κλίμα. Χρειάζεται τεράστιες ποσότητες νερού και είναι ευάλωτο σε ακραίες κλιματολογικές συνθήκες. Ειλικρινά δε θα λυπηθώ καθόλου όταν (eventually) ξεραθεί.

Δυο ακόμη παρατηρήσεις ως προς την έκταση του πάρκου και το τελικό κόστος. Σύμφωνα με τη Νομαρχία Αθηνών η έκταση του πάρκου δεν είναι 65 ή 50 στρέμματα όπως έλεγαν οι Μαραβέλιας - Ντινιακός αλλά 45 και το τελικό κόστος 4.000.000 ευρώ από τα οποία τα 2,8 δόθηκαν από τη Νομαρχία και τα υπόλοιπα 1,2 από τον Δήμο. Οι αριθμοί πολλές φορές έχουν δευτερεύουσα σημασία αλλά η αλήθεια είναι πως σε βάζουν σε σκέψεις. Όπως και να 'χει η πινακίδα μπροστά από το πάρκο θέλει διόρθωση...



μακέτα του πάρκου πριν ξεκινήσουν οι εργασίες
 Στα σχέδια προβλεπόταν δεντροστοιχία υψηλών δέντρων (κυπαρίσσια) κάτι που ποτέ δεν έγινε ίσως γιατί θα έκοβαν τη θέα του πάρκου από τη λεωφόρο. Η πισίνα με τα συντριβάνια είναι κάπως εφετζίδικη κατά την γνώμη μου αλλά ας μην γκρινιάζω. "Είσοδος" της πόλης είναι αυτή να μην πουλήσουμε λίγη μούρη; Μια μικρή λεπτομέρεια: η πισίνα τώρα είναι άδεια. Χαρείτε τα συντριβάνια στις φωτογραφίες.


06/2010 βρείτε τις διαφορές (www.beneas13.blospot.com)
 Τα συντριβάνια λειτουργούσαν πέρυσι το καλοκαίρι.Όχι όμως τον χειμώνα. Η εγκατάλειψη είναι φανερή εδώ και ίσως υπάρξουν και φθορές συν τω χρόνω. Γιατί δε λειτουργούν; Κρίμα.

Σήμερα μηδέν συντήρηση, εγκατάλειψη και αδιαφορία...

Χ. Λαλές 2010

Αυτό είναι το μνημείο Εθνικής Αντίστασης. Μια μεταλλική στήλη πάνω στην οποία είναι χαραγμένα μηνύματα αιχμαλώτων του στρατοπέδου επί γερμανικής κατοχής που οδηγούνταν για εκτέλεση στην Καισαριανή. Πολύ ωραίο concept και πολύ καλή δουλειά! Ο χώρος αν και λίγο απόμερος (προς το παρόν) είναι λιτός και προσεγμένος. Μπράβο, σε όποιον έκανε τη μελέτη εδώ. Μικρή παραφωνία μερικά σκουπιδάκια.

έλα μωρή θρυλάρα...
www.beneas13/blogspot.com
Το θεατράκι είναι πανέμορφο και χρηστικό! Κάτω από τις κερκίδες υπάρχουν βοηθητικοί χώροι, τμήμα χορού, αποθηκάκι και γραφεία. Τα είδα όλα σε πολύ καλή κατάσταση. Δεν υπάρχουν σημαντικές φθορές και ο χώρος είναι σχετικά καθαρός και περιποιημένος.

03/2011 πανω στις κερκίδες του θεάτρου

αίθουσα χορού. Καλό το graffiti!
Η ησυχία του μέρους είναι μοναδική! Η λεωφόρος δεν ακούγεται καθόλου και το τοπίο είναι πολύ ευχάριστο. Δεν είδα πολλούς επισκέπτες και αυτό ήταν δυσάρεστο. Ίσως εάν γινόταν πιο γνωστό το πάρκο θα έχαιρε και μεγαλύτερης εκτίμησης.

ίσως ένα από τα hot spot του Δήμου; Πολύ καλή κίνηση.

κάποιος καρεκλοκένταυρος έχασε την καρέκλα του;

Οι φθορές αν και λίγες έδιναν κι εδώ το παρόν. Μια πλαστική καρέκλα λειτουργεί σαν σημαδούρα προς αποφυγή ατυχημάτων... Ένας πυροσβεστήρας έχει κάνει φτερά. Τα καλαθάκια ήταν εφοδιασμένα με σακούλες, γεμάτες η αλήθεια είναι....


24/05/2009 Μαραβέλιας - Σγουρός
Οι πατροπαράδοτες χειραψίες, τα φλας των φωτογραφικών μηχανών, δυο τρεις λεξούλες, μια συμπεριφορά τύπου παρίσταμαι και χαιρετίζω και μετά;... και μετά αναλαμβάνουν κάποια καλόπαιδα να σου θυμίσουν ότι το έθνος κινδυνεύει στολίζοντας το πάρκο με αυτοκόλλητα αγάπης προς την διαφορετικότητα. Εδώ θύμα μια πινακίδα.

03/2011


Στις αρχικές μακέτες φαίνεται καθαρά η πρόθεση να χρησιμοποιηθεί τσιμέντο ή τσιμεντόπλακες στις διαδρομές περιπάτου γύρω από το πάρκο κάτι που ευτυχώς δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Αντ' αυτού προτιμήθηκαν υλικά φιλικά προς το περιβάλλον όπως στη φωτο όπου έχει χρησιμοποιηθεί χαλίκι. Δοκιμάστε να περπατήσετε πάνω του, σας δίνει τη εντύπωση οτι βρίσκεστε εκτός του αστικού ιστού!

πικ νικ κανείς;
Αχρείαστο, παράταιρο, πανάκριβο, ευάλωτο και σπάταλο φυτό. Δεν καταλαβαίνω γιατί αυτή η συνήθεια διέσχισε τον Ατλαντικό και μπαστακώθηκε στη Μεσόγειο. Εάν για λειτουργικούς λόγους 'επρεπε αυτή η έκταση να καλυφθεί με κάτι ας χρησιμοποιούσαν φυτά εδώδιμα. Αργά ή γρήγορα το γκαζόν θα εγκαταλειφθεί στην τύχη του λόγω κόστους συντήρησης. Να γκρινιάξω μήπως και για τα πάρα πολλά φώτα; Ή του ύψους ή του βάθους η πόλη μου...

από την ... "βίβλο" του Χαϊδαρίου ΟΙΚΟΠΟΛΙΣ
Για όσους δεν το γνωρίζουν το Χαϊδάρι είναι αδελφοποιημένο με μια Γαλλική πόλη, την Villeneuve d’ Ascq. Αντικείμενο μιας άλλης ανάρτησης ίσως. Στο Πάρκο Ιστορικής Μνήμης υπάρχει σχετικό ορόσημο αυτής της αδελφοποίησης. Αναδημοσιεύω από τον ΟΙΚΟΠΟΛΙΣ:

Την Παρασκευή 27/8/2010 συνήλθε το Δημοτικό Συμβούλιο Χαϊδαρίου και ψήφισε ομόφωνα την ονομασία της πλατείας Villeneuve d’ Ascq. Εκ μέρους του ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙΣ ο Κώστας Φωτεινάκης έκανε την παρακάτω παρέμβαση:

"Στο πρόσωπο του καλεσμένου Δημάρχου Gerald Caudron χαιρετίζουμε τους κατοίκους της Γαλλικής αδελφοποιημένης πόλης Villeneuve d’ Ascq. (...) Θεωρούμε ότι η αδελφοποίηση των δύο πόλεων είναι ένα θετικό γεγονός, πρέπει να συνεχιστεί, να εμπλουτιστεί και να διευρυνθεί σε όλα τα επίπεδα...."


1 χρόνος μετά τα πάντα είναι σε καλή κατάσταση ευτυχώς



Η απαγόρευση κατοικίδιων στο πάρκο είναι τόσο κουτή όσο και η συμπεριφορά των ιδιοκτητών των σκύλων που δε μαζεύουν τις ακαθαρσίες τους. Στο εξωτερικό αυτά τα δύο είναι δεδομένα: η βόλτα του Ρούντη στο πάρκο και τα κακάκια του σε σακουλάκι από το αφεντικό του. Ο κος πιο κάτω είναι κάτοικος της περιοχής και είχε να μου πει μόνο καλά λόγια για το πάρκο.

μικρές πτυχές μιας ανθρώπινης πόλης.


Στο δυτικό όριο του πάρκου ακριβώς μετά τα ΣΟΑ έχει δεσμευτεί και αποδοθεί προς χρήση ένα πανέμορφο πευκόφυτο κομμάτι του στρατοπέδου. Είναι ένα υπέροχο δασύλλιο, καθαρό και ήσυχο, ιδανικό για περίπατο. Οι γύρω κάτοικοι είναι πολύ τυχεροί! παρακάτω ένα βίντεο που τράβηξα εκεί.




Τα μονοπάτια περιπάτου είναι αρκετά και πολύ προσεγμένα. Μια παιδική χαρά βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση. Μοναδική παραφωνία εδώ τα κάμποσα ξεραμένα δεντράκια και θάμνοι. Τι να κάνεις;...

Ένα άλλο θέμα που ανησυχεί και θέλει προσοχή είναι η τμηματική απόδοση του χώρου των στρατοπέδων στους δήμους της δυτικής Αθήνας. Όπως στην περίπτωση των 45 στρεμμάτων του Πάρκου Ιστορικής Μνήμης, σε κάθε κομμάτι που θα δίδεται στους δήμους θα γίνεται και ξεχωριστή μελέτη αξιοποίησής του και αυτό εγκυμονεί κινδύνους ως προς την συνέχεια του μητροπολιτικού πάρκου. Όλα αυτά δεδομένου ότι θα γίνει μητροπολιτικό πάρκο φυσικά! Φαίνεται πως προς το παρόν δεν υπάρχει ολοκληρωμένη μελέτη για το σύνολο της έκτασης των στρατοπέδων οπότε κάθε σχεδιασμός στις εκτάσεις που παραχωρούνται θα συντελέσουν ίσως στη δημιουργία ενός ασύνδετου πάρκου τύπου φρακενσταϊν.

Η υπόθεση βέβαια της οριστικής και άνευ όρων και προϋποθέσεων παραχώρησης του συνόλου της έκτασης των στρατοπέδων είναι μια υπόθεση  που έχει πάρει ήδη πολύ χρόνο. Ο κίνδυνος να χαθεί η ευκαιρία δημιουργίας ενός υπερτοπικου, μητροπολιτικού πάρκου είναι ακόμη μεγαλύτερος σήμερα που όλα ξεπωλούνται για το χρήμα. Δείτε εδώ κι εδώ.

Ας κλείσω αυτήν την ανάρτηση με μια φωτο που έβγαλα στο τελευταίο ίσως κομμάτι του πάρκου που ακόμη χτίζεται. Πρόκειται για την λιθόστρωση λίγων μέτρων δρόμου. Φαινόταν ότι οι εργασίες ήταν πρόσφατες. Μια πινακίδα έγραφε "προσοχή εκτελούνται έργα, Δήμος Χαϊδαρίου".


Πάνω στις πέτρες στέκονταν αγέρωχο το αιώνιο έμβλημα της ελληνικής εργατικότητας (και όχι μόνο):